Grupa II
ZAMIERZENIA WYCHOWAWCZO – DYDAKTYCZNE – LISTOPAD
Wszyscy razem się bawimy, wszystkie strachy przegonimy
- Pokonywanie strachu przed nieznanym i wytworami własnej wyobraźni.
- Zwrócenie uwagi na przyjemną stronę zabawy i wartości z niej płynące.
- Doskonalenie orientacji w schemacie własnego ciała.
- Usprawnianie i wzmacnianie sprawności manualnej dłoni, palców – przygotowanie do pisania.
- Wyrabianie pewności w wypowiadaniu własnego zdania w rozmowie na określony temat.
Mały człowiek czy też duży, dobrze, gdy pomocą służy
- Stwarzanie okazji do dobrych uczynków.
- Zwrócenie baczniejszej uwagi na przejawy życzliwości, uczynności uprzejmości.
- Inicjowanie działań wymagających współpracy i współdziałania.
- Tworzenie miłej i ciepłej atmosfery sprzyjającej przyjaznym relacjom wśród dzieci.
- Rozwijanie umiejętności wypowiadania się na podany temat.
- Doskonalenie świadomości schematu własnego ciała oraz umiejętności porównywania obiektów pod względem wielkości.
Hula, psoci, hałasuje, to jesienny wiatr figluje
- Rozbudzanie ciekawości i dociekliwości badawczej.
- Zwrócenie uwagi na rodzaje wiatru.
- Budowanie prostych konstrukcji latających.
- Rozwijanie umiejętności plastyczno-technicznych.
- Tworzenie instrumentów dętych z nietypowych przedmiotów.
- Wzbogacanie czynnego słownika dzieci.
Parasole czas wyciągać, jesień w pełni, deszcz nadciąga
- Rozumienie potrzeby ubierania się stosownie do panujących warunków pogodowych i dbania o zdrowie.
- Rozbudzanie postawy badacza zjawisk przyrodniczych i fizycznych.
- Wzbogacenie doświadczeń estetycznych i twórczych dzieci.
- Rozbudzanie intuicji geometrycznej, dostrzeganie kształtu trójkąta wśród innych figur.
Sześć parasoli, M. Bogdanowicz
Kiedy deszcz na dworze pada,
to w szatni stoi kolorowych parasoli gromada.
Ten pierwszy w esy-floresy
– to parasol Teresy.
Drugi – czerwony w kółka
– to parasol Jurka.
Trzeci – beżowy w kropki
– to parasol Dorotki.
Czwarty – żółty w kwiatki
– to parasol Beatki.
Piąty – w ciapki zielony
– to parasol Ilony.
Szósty – niebieski w kratkę
– wybrał sobie Małgorzatkę.
Z Małgorzatką chodzi wszędzie
i czeka, aż deszcz będzie.
PIOSENKA ,,NIEDŹWIADKI – NIEJADKI” S. Karaszewki
- Żyły w lesie małe misie
A tych misiów było sześć
Siadły raz przy pełnej misie
Ale żaden nie chciał jeść
Ref. Co tu robić? 2x
Nie chcą misie jeść
Co tu robić 2x
Nie chcą misie jeść
- Prosi mama niedźwiedziowa
Prosi tata, duży miś
,,Moi mili jedzcie obiad
Dobry miodek mamy dziś”
Ref. Co tu robić........
- Zjadła mama, zjadł i tata
A niedźwiadki – hopsa – w las
,,Co tam obiad, mała strata
Tysiąc przygód czeka nas”
Ref. Co tu robić........
- Wyhasały się niedźwiadki
Jeść wołają wszystkie sześć –
,,Wielka szkoda” – mówi mama
„Ale nie ma już co jeść?” –
Mówią misie:
,,Oj chce mi się, oj chce mi się jeść” –
Biedne misie, głodne misie
Co nie chciały jeść"